Droevig nieuws, vandaag overleed Erik Fabry. Onze companion de route, kameraad en gitarist van 1 in Nederland. Vijfendertig jaren lang hebben we samen muziek gespeeld, gedronken, gelachen en vooral veel plezier gehad. Erik was onze Master of the Stratocaster, de rustige rocker en één van de bezielers van onze groep. Niet onverwacht maar veel te vroeg heeft hij ons verlaten voor de Great Gig In The Sky. Ons groepje heeft nooit het succes van de Beatles geëvenaard maar in ons muziekwereldje waanden we ons soms de band van David Bowie. Erik was een inspiratie voor ons allen en maakte van ons bandje een vriendengroep. Hoe zouden we het zonder hem zo lang hebben volgehouden? Alles wat ons nu nog rest is zijn nalatenschap, een memorietheek vol goede herinneringen: De repetities waar we duizelden van de decibels en de Heidebitt; mijn baspartij die hij inspeelde in de opnamestudio omdat ik weer eens te ver van de wereld was, de bomvolle caféoptredens in Brussel, De lege kroegen in Mechelen, Marktrock ’87, … Maar ook de camaraderie buiten 1 in Nederland zal ik nooit vergeten. Het sjouwen met balken en verwarmingsketels, de goedkope dozenwijn die we dronken op het trottoir voor zijn huisje in de Ardennen, samen verloren lopen in de bossen, zijn zalm met bearnaisesaus en dat eeuwige gitaargeriedel van Neil Young’s “The Needle and the Damage Done”! … all gone!
Ik wens Ann, de kinderen en zijn familie veel moed om deze droeve dagen door te komen. …en Erik, mocht je dit van daarboven kunnen lezen: you’re an alligator, you’re a space invader, you’re a mama-papa coming for us! Freak out in a Moonage Daydream! … See ya!
Zone7R 