Ja, wat rijst er boven Gent? Joost mag het weten maat het is niet veel goeds!

Uit stomme verbazing viel de broek van mijn blanke, middelleeftijd, cis-gender kont. De Stad Gent, of beter gezegd; de Schepen van Werk heeft een plan klaar om eens flink positief te discrimineren.  Tegen 2025 moet 30 procent van het stadspersoneel bestaan uit mensen van buitenlandse origine, personen met een arbeidsbeperking en leden van de LBTQIA+-gemeenschap. Het stadsbestuur wil af van het binaire man-vrouw denken en alle “genderexpressies” een plek geven op de Gentse werkvloer.  Een HR-diversiteitsteam bestaande uit leden van de gemeenschappen zullen de aanwervingsprocedures tegen het licht houden en de externe selectiekantoren eens goed op de rooster leggen.  Niks mis mee hoor ik mijn vrienden zeggen? Wel integendeel, alles mis mee!

De trendy buzz-words “diversiteit” en “inclusie” zijn de wollige woorden waarmee de Schepen een oude wijn in een nieuwe zak schenkt.  Het is gewoon de nieuwe vorm van het diensbetoon. Inderdaad de partij van de Schepen heeft namelijk een grote aanhang bij kiezers met een migratieachtergrond en de LBTQIA+ gemeenschap. Natuurlijk moet je je kiezers paaien en belonen wil je aan de macht blijven, al is het met een job of een zitje in een selectieraad.  De “positieve actie” is net hetzelfde als het dienstbetoon uit de oude politieke cultuur, in de volksmond ook gekend als “de kruiwagen”. De vergelijking met een politiek benoemd vriendje en een kruiwagen is treffend: Je moet ze stevig duwen om in beweging te krijgen en ze raken snel uit balans.   De plan is niet meer dan een vehikel om de achterban binnen te halen. Het is vooral een slim plan ten voordele van de partij en de partijvriendjes (m/v/x).

Al meer dan dertig jaar zoek, selecteer en recruteer ik mensen voor een pleiade aan  vacatures. Duizenden interviews met mensen van alle continenten, arbeidscontracten afsluiten met honderden mensen uit diverse culturen en religies… steeds volgens de regeltjes van de kunst en met een strikte deontologie. Helaas, deontologie en integriteit zijn schaars in de politiek. Geloof, ras, geslacht en leeftijd zijn zelden een essentiële competentie voor een baan (zelfs verboden!).  Nog nooit heb ik aan een sollicitant gevraagd naar zijn seksuele voorkeur. Gaat de Gentse Shepen nu vragen welke kant van het varken de kandidaat-werknemer het liefste lust? Het lijkt me een behoorlijk van de pot (pun intended) gerukt plan!

Mijnheer de Schepen, zelf nog een mandatenkampioen in 2016, haalde bij de laatste verkiezingen zo’n 3600 likes en dat leverde hem een zitje op in het Gentse bestuur. Weliswaar een duo-baan want vanaf 2022 zal hij de schepensjerp doorgeven aan een partijvriendje. Ik zou liever zien dat hij echte problemen aanpakt zoals het “langer aan het werk blijven”. Als we met z’n allen langer moeten werken om de uitdeinende pensioenlasten en de imploderende sociale zekerheid te redden kan hij zich beter op breed maatschappelijk relevante criteria richten. Zo kan hij de tewerkstelling van oudere werknemers stimuleren. Ouderen maken ook deel uit van de samenleving maar behoren niet tot een identitaire groep. Of gewoon ouderwets kiezen voor de beste kandidaat wars van zijn afkomst of genderidentiteit? Dat zal de kandidaten die het niet gehaald hebben aanzetten tot zelfreflectie, leergedrag en verbetering bij een volgende opportuniteit. Het is maar een voorbeeld.

Als je ooit voorbij een plantsoentje rijdt en je ziet een die-hard Grijze Wolf en een gepruikte heer met naaldhakken het onkruid wieden dan weet je: je bent in Gent!