Tag: zwarte piet

Sneeuwvlokje en de zeven personen met een kleine gestalte!

Deze titel doet niks ter zake. Het is gewoon mijn poging tot politiek correct taalgebruik. Ik ben al flink aan het oefenen om mijn woordenschat en daarbij ook mijn gedachtegang aan te passen aan de heersende politiek-correcte tijdsgeest. De kritiek annex verwensingen die ik krijg via sociale media zijn onvoorstelbaar. Blijkbaar zijn mijn digitaal geuite overpeinzingen helemaal niet humoristisch en is mijn taalgebruik beledigend en racistisch. Voor de meeste reagerende lezers ben ik een “Boomer” die maar beter zijn mond kan houden en zich moet schamen voor de chaos die hij gecreëerd heeft.  Wel beste vrienden, ootmoedig buig ik het hoofd en aan alle mensen die ik langs deze weg op één of andere manier geschoffeerd heb: Mijn welgemeende fuck you! Ik ben nog lang niet klaar voor jullie steriele mono-gedachte maatschappij. Mijn grootvader, een witte man, stond een eeuw geleden in de modderloopgraven van de Ijzervlakte te vechten voor zijn leven en voor de vrijheid. Het is van hem dat ik mijn woordenschat geleerd heb en het is dankzij hem dat ik (voorlopig nog) kan zeggen wat ik wil!  

Dit bij wijze van inleiding.  Over naar de orde van de dag!  Het geïmporteerde feestje van Halloween is nog maar net achter de rug en de eerste kritieken op het racisme cultiverende Sinterklaasfeest verschijnen al op mijn tijdlijn. U weet wel, Halloween is de avond dat ouders hun monsters en trollen de straat op jagen met bebloede nep-bijlen en angstaanjagende mombakkesen. Het kleine grut gaat dan snoep en geld bedelen bij de buren, meteen een goede oefening in dwingend- en eisend gedrag. Proper, genderneutraal en inclusief volksvertier.  

Sinterklaas daarentegen… is een ander verhaal. Vroeger mocht je aan Sinterklaas een brief schrijven. In die brief stond dan een lijstje van wat je graag zou krijgen in ruil voor een twaalf maanden durende inspanning van braafheid. Daarbij moest je bij wijze van dankbaarheid ook nog eens een wortel of suikertje voor het paard van Sinterklaas in je schoen leggen. Helaas, Sinterklaas is niet meer van deze tijd. De oude witte man maakt gebruik van de diensten van zijn knecht, een knecht met een beneden-mediteraans kleurtje. Sinterklaas is het symbool geworden van verdrukking, kolonialisme en uitbuiting. Typisch iets voor oude witte mannen.  Wel beste lezertjes, ik ben het daarmee niet eens.  Zwarte Piet heeft mij geleerd om respect te hebben voor het knechtendom want we zijn allemaal wel “knecht” van iemand of iets. Zwarte Piet heeft mij geleerd om respect te hebben voor individuen die er anders uitzien dan ikzelf, ik heb iets geleerd van de knecht van Sinterklaas. Nu blijkt dat we allemaal fout zijn geweest. 

Vandaag krijg ik vaker het vermanende vingertje van de poco elite dan ooit van de pastoor, de schoolmeester, Sinterklaas of …Zwarte Piet. Op het gevaar af om als racist bestempeld te worden mag ik het Sinterklaasfeest inclusief Zwarte Piet niet leuk vinden.  Ik moet behoorlijk op mijn tellen passen en op mijn woorden letten.  Zeg niet “Kerstmarkt” maar “Wintermarkt”, zeg niet “Sinterklaas en Zwarte Piet” maar zeg “Sinterklaas en Roetpiet (m/v/x)”. Voor sommigen is de slachtofferrol een comfortabele positie om gedachten te sturen en te reguleren.  Vrijheid van denken bestaat niet. Waar heb ik dat nog gehoord? Ik wou dat ik het mijn grootvader nog eens kon vragen…

PS: niet vergeten op 29 november is het Black Friday! … als alles goed gaat!

Zwarte Piet …of niet?

Nooit heb ik de intentie gehad om me te mengen in het “Zwarte Pieten” debat maar om één of andere digitale reden zorgen de Facebook algoritmes ervoor dat ik om de haverklap een Pieten-discussie voorgeschoteld krijg. Ergerlijk! Je bent voor of je bent tegen Zwarte Piet, … wie ben ik om daarover te oordelen? Aan al die verveelde drommels die mij vragen om kamp te kiezen wil ik het volgende kwijt: Get-a-Life!
Zwarte Piet is voor mij een zoete herinnering uit mijn kindertijd. Het Sinterklaasfeest was een jaarlijks hoogtepunt tijdens mijn kleuterjaren en het sluimerde nog voort tijdens de eerste twee jaren van de lagere school. Sinterklaas staat in mijn bibliotheek van goede herinneringen onder de sectie Jeugd en Avontuur. Tijdens mijn schooltijd kwamen de Sint en Piet ook nog langs in de klas. Dat was altijd voor die periode dat we onze nieuwjaarsbrief in “schoonschrift” uit het hoofd leerden. De Sint en zijn “knecht” onderbraken toen nog de les en vol respect stonden alle leerlingen recht naast de bank en unisono riep iedereen “Dag Sint Niklaas”. De Heilige Man opende zijn boek en prees het voorbeeldige gedrag van de klas, een enkele keer had hij een reprimande voor de kwajongens die al eens iets mispeuterden op de speelplaats. Zwarte Piet, de sjouwer van de zak, deelde daarna mandarijnen, pindanoten en speculaas uit aan de kinderen. Voor iedereen evenveel en zonder onderscheid. Als dank kreeg de verkleedde schoolconciërge een lied toegezongen. Blij en vol verwachting klopte ons hart naar 6 december. Zwarte Piet was ons rolmodel van dienstbaarheid maar ook rechtvaardigheid: wie zoet was kreeg lekkers wie stout was, de roe! Wat een fantastisch feest, wat een mooie herinneringen!
Vandaag word je geculpabiliseerd om wat je vroeger leuk vond. Zwarte Piet is stereotyperend en racistisch. Een nieuwe generatie “slachtoffers” is opgestaan. Zwarte Piet zien ze liever niet! Een beperkte maatschappelijke groep ziet onze oude strips zoals “Sjors en Jimmy” en “Kuifje in Congo” als misdadig. Ras-activisten die ijveren voor het verwijderen van het standbeeld van Leopold II wegens ons “koloniaal” verleden… Er is een Blame & Shame beweging opgestaan die met de ogen van vandaag kijkt naar het verleden. Het zegt meer over hun eigen visie dan over de maatschappelijke visie.
Voor mij heeft iedereen recht van spreken. Maatschappelijke verandering kun je niet forceren en net zoals vroeger zal Sinterklaas en Zwarte Piet wel mee evolueren met de Zeitgeist. Ik geloof niet meer in Sinterklaas en daarom deert en interesseert het mij niet meer. De tegenstanders van Zwarte Piet geven de kinderen van vandaag andere herinneringen. Het leert onze hedendaagse kinderen dat ze maar lang kind moeten blijven en genieten van hun onschuld. Eénmaal volwassen wacht hun ander kinderlijk gedrag en zullen ze moeten kiezen tot welke “slachtoffergroep” ze willen behoren. Voor mij waren Sinterklaas en Zwarte Piet gelijken. Als ze een scheet lieten stonken ze allebei even hard! Ik laat me goeie kinderherinneringen niet afnemen want die helpen me door de slechte ervaringen als volwassene. Gelukkig hebben de kinderen van vandaag de Kerstman! Die heeft alleen de Coca Cola kleur…