Zwarte Piet …of niet?

Nooit heb ik de intentie gehad om me te mengen in het “Zwarte Pieten” debat maar om één of andere digitale reden zorgen de Facebook algoritmes ervoor dat ik om de haverklap een Pieten-discussie voorgeschoteld krijg. Ergerlijk! Je bent voor of je bent tegen Zwarte Piet, … wie ben ik om daarover te oordelen? Aan al die verveelde drommels die mij vragen om kamp te kiezen wil ik het volgende kwijt: Get-a-Life!
Zwarte Piet is voor mij een zoete herinnering uit mijn kindertijd. Het Sinterklaasfeest was een jaarlijks hoogtepunt tijdens mijn kleuterjaren en het sluimerde nog voort tijdens de eerste twee jaren van de lagere school. Sinterklaas staat in mijn bibliotheek van goede herinneringen onder de sectie Jeugd en Avontuur. Tijdens mijn schooltijd kwamen de Sint en Piet ook nog langs in de klas. Dat was altijd voor die periode dat we onze nieuwjaarsbrief in “schoonschrift” uit het hoofd leerden. De Sint en zijn “knecht” onderbraken toen nog de les en vol respect stonden alle leerlingen recht naast de bank en unisono riep iedereen “Dag Sint Niklaas”. De Heilige Man opende zijn boek en prees het voorbeeldige gedrag van de klas, een enkele keer had hij een reprimande voor de kwajongens die al eens iets mispeuterden op de speelplaats. Zwarte Piet, de sjouwer van de zak, deelde daarna mandarijnen, pindanoten en speculaas uit aan de kinderen. Voor iedereen evenveel en zonder onderscheid. Als dank kreeg de verkleedde schoolconciërge een lied toegezongen. Blij en vol verwachting klopte ons hart naar 6 december. Zwarte Piet was ons rolmodel van dienstbaarheid maar ook rechtvaardigheid: wie zoet was kreeg lekkers wie stout was, de roe! Wat een fantastisch feest, wat een mooie herinneringen!
Vandaag word je geculpabiliseerd om wat je vroeger leuk vond. Zwarte Piet is stereotyperend en racistisch. Een nieuwe generatie “slachtoffers” is opgestaan. Zwarte Piet zien ze liever niet! Een beperkte maatschappelijke groep ziet onze oude strips zoals “Sjors en Jimmy” en “Kuifje in Congo” als misdadig. Ras-activisten die ijveren voor het verwijderen van het standbeeld van Leopold II wegens ons “koloniaal” verleden… Er is een Blame & Shame beweging opgestaan die met de ogen van vandaag kijkt naar het verleden. Het zegt meer over hun eigen visie dan over de maatschappelijke visie.
Voor mij heeft iedereen recht van spreken. Maatschappelijke verandering kun je niet forceren en net zoals vroeger zal Sinterklaas en Zwarte Piet wel mee evolueren met de Zeitgeist. Ik geloof niet meer in Sinterklaas en daarom deert en interesseert het mij niet meer. De tegenstanders van Zwarte Piet geven de kinderen van vandaag andere herinneringen. Het leert onze hedendaagse kinderen dat ze maar lang kind moeten blijven en genieten van hun onschuld. Eénmaal volwassen wacht hun ander kinderlijk gedrag en zullen ze moeten kiezen tot welke “slachtoffergroep” ze willen behoren. Voor mij waren Sinterklaas en Zwarte Piet gelijken. Als ze een scheet lieten stonken ze allebei even hard! Ik laat me goeie kinderherinneringen niet afnemen want die helpen me door de slechte ervaringen als volwassene. Gelukkig hebben de kinderen van vandaag de Kerstman! Die heeft alleen de Coca Cola kleur…