Van den tollenaar geen kwade…

Hoppa! Weer een note d’amour van mijn vrienden. Terwijl Mega Mindy de echte boeven vangt, schiet de politie nog wat plaatjes met geavanceerde fotoapparatuur. Eigen schuld, dikke bult! Ik had maar wat beter moeten opletten, niks aan te doen. De klabakken hebben me geklist terwijl ik 53 Euro te snel reed in Bierbeek.
Bierbeek is niet meer dan een zanderige landwegel met als eindbestemming Leuven. Een weggetje van niks maar wel met honderdtwaalf snelheidsrichtlijnen: Maximum 30/u zolang je de kerktoren kan zien; maximum 50 km/u bij de schaapsstal en elders nooit meer dan 70 want dan valt het fruit van de pereboompjes…. Ondertussen snorren de electrische fietsen en wielertoeristen vrolijk voorbij de automobilisten.
Sinds 1982 heb ik een rijbewijs en sinds dat jaar heb ik menig automobiel en motorfiets versleten. Gelukkig altijd zonder ongevallen en tot 2016 zelfs zonder boetes. Vreemd, in mijn wilde jaren wist ik niet eens wat een PV was! Vandaag heb ik evenveel sigaren en gitaren als boterbriefjes van de champetter…
Ik beken schuld en betaal de boete! Ik heb nog twee dagen om te betalen want vorige week staakten die andere ambtenaren die je pakjes en brieven in de bus van je buren komen stoppen… Door de poststaking komt de rekening bijna te laat. Als de ambtenaren nu eens allemaal gelijktijdig staken dan zou het leven een stuk makkelijker worden.
Ik kan me niet van het idee ontdoen dat de politie een soort tollenaar geworden is. Verkeer is kassa! Zo’n Gatso Radar brengt geld in het laatje. De douanemacht is nog nooit zo groot geweest als vandaag. Allemaal geld dat kan gespendeerd worden aan verkeer en infrastructuur, aan een duidelijk en uniform verkeersbeleid, aan administratieve vereenvoudiging en publieke dienstverlening. Vandaag hoor ik via het radiojournaal dat een Vlaamse gemeente twee parkeerborden heeft geplaatst per pakeerplaats om zo de boetes van overtreders niet te ontlopen. Zulke borden brengen geld binnen, in een mum van tijd zijn de plaatsingskosten terugbetaald. Allemaal voor de centen, zakkenrollers en overheden hebben het nu eenmaal op je portefeuille gemunt…
Vorig jaar heb ik me ook al eens vrolijk gemaakt over dit onderwerp. Toen heb ik er een pennenvriend aan overgehouden. Iemand die mijn ironische meningsuiting niet kon smaken, met een reprimande-brief (op overheidspapier) tot gevolg. Reageren mag altijd. “Nur die Gedanken sind frei”!