Open brief aan mijn facteur

… want met de post komt die brief toch niet aan!  

Beste postbode, 

Bedankt voor het pakketje dat je vanmorgen met zorg aan huis afleverde. Het is geen pretje om in deze donkere koude regendagen met pakjes rond te sjouwen. Ik zat al uit te kijken naar je komst want de tracking app van de e-store had mij vorige week al verwittigd dat je dezelfde dag nog zou langskomen. Ik ben een geduldig mens, dat weet je. 

Edoch, op je vraag om een deurbel te installeren kan ik niet ingaan. Ik heb geen nood aan een deurbel. Jouw dreigement dat er geen pakjes meer geleverd worden zonder deurbel, heeft mij diep geraakt.  Klop en er wordt opengedaan! Zo eenvoudig is het vanmorgen toch gegaan? Je hebt je pakje kunnen afleveren door op mijn voordeur te kloppen. Wat is eigenlijk het verschil tussen aankloppen en aanbellen? Dat hufterige toontje van “Dat zal je volgende keer dan wel zien” deed me even schrikken. Daarom zet ik alles nog eens op een rijtje zodat we in vrede de kerstdagen kunnen ingaan.

Mijn huis staat hier al meer dan twintig jaar zonder deurbel. Ontelbaar veel postbodes, pakjesbezorgers, leveranciers, bezoekers, buren, leurders, vrienden, Jehova’s Getuigen, Halloween-snotters, Driekoningen en ja, …zelfs politieagenten hebben aangeklopt aan mijn bescheiden stulpje. Bij aanwezigheid heb ik nooit iemand voor de deur laten staan. 

Een deurbel is voor mij volledig overbodig. Zo’n ding verbruikt dure elektriciteit en bovendien is zo’n knop niet corona-proof, iedereen zit er met zijn besmette tengels aan. Je moet al van goeden huize komen om mijn voordeur ongemerkt te benaderen. Ik ben de liefhebbende bezitter van twee chihuahua’s en een dwergschnauzer en geloof me dat zijn de beste aankondigers van elk levend wezen dat nog maar in de richting van mijn voordeur kijkt. 

Dat Bpost zich de laatste tijd behoorlijk belachelijk maakt, daar kan jij waarschijnlijk niks aan doen maar ga alsjeblief niet mee in die mallemolen. Dat je werkgever onder-georganiseerd en over-gesyndikeerd is niet jouw schuld. Dat de dure (non)service van de Post een vriendelijk, of op zijn minst beleefd, gezicht krijgt daar kan je wel iets aan doen.  Ik wil toch een aantal kleine veranderingen in onze co-existentie aanbrengen:

Allereerst, ik installeer geen deurbel, daar blijf ik bij. Klop aan en er wordt opengedaan! 

Ik zou het erg op prijs stellen dat mijn oprit niet langer als rotonde voor je postronde gebruikt wordt. Daarna tegen de richting, over het voetpad en mijn halve meter gazon rijden om vanuit je wagentje de post van de buren in mijn brievenbus te stoppen is niet alleen een verkeersovertreding maar ook gevaarlijk. Ik ben geen post-hub voor mijn straat en dat gazon is ondertussen modder geworden. Je zou je wagentje erin kunnen vastrijden.

Aangetekende zendingen of pakjes mogen ook afgegeven worden in plaats van een ophaalbriefje in de bus te stoppen. Dank je wel.

Ik schrijf dit kattebelletje omdat we mekaar waarschijnlijk niet meer zien. Indien je toch nog beslist om in de nieuwjaarperiode langs te komen voor de “pourboire” dan kan je altijd aanbellen. 

Met vriendelijke groet,

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s