Vandaag is het Internationale Vrouwendag! Vanwege mijn mateloze adoratie voor de vrouw is dit een hoogdag. De ganse ochtend verslind ik de media over de vrouwenstrijd en de (web)opinies van vrouwen. Eén ding is duidelijk: Ik begrijp de vrouwen nog altijd niet. De artikels die ik lees leiden niet zelden tot een frons op mijn voorhoofd. Mijn echtgenote vraagt luidop: “Wat zijt ge nu weer aan ’t lezen?”.
Meyrem Almaci, politica van Groen, maakt zich zorgen over de bejegening die vrouwen krijgen op de sociale media. Tinneke Van Hooland (Open VLD) vraagt zich af waar de mannen zitten die samen met vrouwen willen nadenken over gelijke kansen. Bieke Purnelle, directrice bij RoSa (kenniscenter voor gender, feminisme en gelijke kansen), spant de kroon: “Vrouwen hebben betere seks onder het socialisme!”. De webmagazines puilen uit van roze-mutserij en vrouwelijke strijdvaardigheid. Ik vraag mij af waarom die vrouwen ons mannen nog laten leven!
De grote thema’s blijven nog altijd de genderongelijkheid en in het bijzonder de inkomensongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Ikzelf ben een grote voorstander van gelijkwaardigheid, niet voor uniformiteit maar zeker wel voor gelijkwaardigheid. Ieder jaar zie je dezelfde thema’s terug opduiken. Vrouwen blijven ondervertegenwoordigd in hogere politieke, academische en economische regionen. Weinig meisjes kiezen voor wetenschap en technologie en er is de loonkloof. Sinds een paar jaar is het doorgeschoten MeToo verhaal er nog eens bijgekomen. De “speciale” vrouwenafdeling van de Verenigde Naties bombardeert ons op 8 maart met statistieken die de genderongelijkheid nog eens in de verf moeten zetten: Wereldwijd zijn 25% van de parlementariërs vrouwen, slechts 53 vrouwen wonnen een Nobelprijs en in het vrouwenvoetbal verdient de dame nog niet één tiende van een speler in het mannenvoetbal.
Wat een leed allemaal! Dat het wereldwijd beter kan daar ben ik van overtuigd! Maar wat ik rond mijn kerktoren empirisch kan vaststellen is toch helemaal anders. Onze universiteiten worden overwegend bevolkt door vrouwen, wat die Nobelprijzen betreft zal de toekomst er beter uitzien voor de dames. In het voetbal zou ik liever zien dat die overbetaalde mannelijke spelers wat minder verdienen (ze hebben toch niet het verstand om zoveel geld te beheren). Dat er wereldwijd maar een kwart van alle parlementariërs een vrouw is heeft dan weer te maken met de landen en culturen waar vrouwen (bijna) geen rechten hebben … maar daar hoor je RoSa nooit over kakelen.
De loonkloof is allang opgelost. Als je het inkomen op uurbasis berekent verdienen vrouwen zelfs meer dan hun mannelijke tweevoeters. Toch blijf de loonkloof nog altijd een heikel punt. De som van alle inkomens per gender zijn inderdaad ongelijk, maar dat is dan weer een gevolg van de keuze die veel vrouwen maken.
Volgens mij zijn de westerse vrouwen vandaag goed bezig. Zo goed dat ze het masculisme al hebben overstegen. Alle statistieken en opinies ten spijt zie ik een heel ander plaatje als ik eens rondom mij kijk. Als zelfstandige in het HR-domein heb ik sinds 2007 één enkele mannelijke opdrachtgever gehad. Al mijn directe collega’s zijn van het vrouwelijke geslacht. HR-netwerken doe ik al lang niet meer, op die feestjes kan ik alleen maar aan een wit wijntje nippen tussen de andere dames. Mijn echtgenote heeft een topfunctie en onze poetshulp heeft een piemel.
Ik steun de vrouwen in hun strijd om gelijkheid. Er is nog veel ongelijkheid weg te werken: er sterven nog altijd meer mannen in een oorlog, de meeste gevangenissen zijn bevolkt met mannen, het aandeel van zelfmoorden ligt het hoogste bij mannen en er zijn veel te weinig vrouwelijke metselaars en vuilnisophalers, heel véél.
Mannen, steun de vrouwen want ze hebben een harde strijd te strijden. Maar doe het voorzichtig, … en pas op dat je niet zoals Sven Marie je door testosteron kaal geworden hoofd moet breken over een “domme” uitspraak! Alle meisjes aan de macht!
Zone7R 