That’s it – I quit!
Ik heb ’t gehad. Ik heb mijn dikke buik vol van “Social Media”. Om het met de woorden van de grote filosoof Captain Kirk te zeggen: “Beam me up Scotty, no intelligent life here…”
Jawel, u hoort het goed. Ik heb veel zin om mijn social media accounts te sluiten. Dankzij de verkoop van uw en mijn persoonlijke gegevens heeft mijnheer Suikerberg zijn schaapjes mooi op het droge. Aanvankelijk was Facebook nog leuk. Reminisceren over Bilzen, contacten met studiegenoten en geloof het of niet maar zelfs de foto van uw kat kon rekenen op een “like”. Veel liefjes heb ik in mijn jonge dagen niet gehad maar dankzij de beelden op Social Media weet ik nu dat kalverliefde en jeugdige frisheid een vervaldatum hebben. Je hoort mij echter niet klagen over de amusementswaarde van Facebook, Twitter en Instagram.
Toch sta ik voor het “Social Dilemma” (overigens ook de titel van een must-see docu op Netflix). Het zou voor mijn gezondheid beter zijn om de virtuele toog van Café Facebook permanent in quarantaine te plaatsen. Ik heb niks tegen het medium an sich want marketeers moeten hun wind ook aan de man/vrouw/bi-gender kunnen brengen. Gebakken lucht verkoop je best digitaal. Wat me wel stoort zijn de algoritmen die bepalen wat ik te zien krijg. Ik hou niet van koekjes die bepalen wat ik op mijn bord krijg. Met elke post bereik je zo’n tien procent van je digitale vriendjes. Er worden “bubbels” gecreëerd (ik kan het woord bubbel niet meer horen) waarbinnen meningen en opinies echoën. Je denkt dat je de wereld bereikt maar dat is niet zo, tenzij betalend. Je krijgt een virtuele echokamer samengesteld door algoritmen en bot-bits, niet meer dan dat. De berichten die je voorgeschoteld krijgt en de bijgevoegde reclame zijn allemaal broodkruimels van je digitale omzwervingen op ’t internet. Het is vaak reclame voor spul dat je al (online) gekocht hebt.
Dan heb ik ook nog een handvol trollen die opduiken omdat ik onder eigen naam en openlijk mijn koldereske mening durf verkondigen. Trollen, simps en soy-boys zijn een soort van (anonieme) internetstrijders die hun tijd en/of uitkering verkwanselen aan het opdringen van hun grote gelijk. Als blanke man, van middelbare leeftijd, zelfstandige en roker van sigaren zal ik ’t wel weten. De dulle kallen van Metoo, de anti-rookbrigade de zelfstandige-bashers wil ik bedanken voor het vertier en de hilariteit, altijd goed voor een schaterlach. Ik verwijs jullie voortaan naar mijn hobby-pagina’s of mijn blogs. Het saaie nieuws kan je op mijn linkedin pagina vinden. Gitaren en sigaren op de gelijknamige facebook pagina’s.
Ik ben ’t internet zat. Het wordt hoog tijd dat de cafés terug opengaan. Tooghangen en social netwerken zoals het hoort met een frisse pint voor je neus. Geen wifi nodig, alleen een kruk van 80 cm hoog en een toog om tegen te leunen. Meer heb je niet nodig om te sociaal-netwerken. Wie zijn avondeten aan mij wil tonen mag me voortaan uitnodigen. Ik zal het met smaak verorberen en een dikke “like” geven. Wie wil solliciteren moet een motivatiebrief schrijven in plaats van een “PM”. Wie wil discussiëren moet naar de Kroeg komen (zodra dat terug kan). De kroeg is zowat het laatste democratische forum dat er nog bestaat. Voor de prijs van een consumptie telt ieders mening en je kan je argumenten versterken door een rondje te geven. Theemutsen, sandalendragers en wokes die het niet met mij eens zijn mogen meteen de daad bij hun woord voegen en een toek op mijn bakkes geven! Ik zal met plezier van antwoord dienen…
Zone7R 